| Historia |
| W 1929 roku pracownicy portu założyli organizację sportową K.S. Gdynia. 6 lat później Alfons Pomierski i Zygmunt Pozerski założyli Koło Sportowe, przekształcone w K.S. Kotwica i zgłoszone do rozgrywek Pomorskiego Związku Piłki Nożnej. Zespół zaczyna od klasy C i wspina się po szczeblach coraz wyżej, by w 1938 roku zaistnieć w klasie A. Wojna spowodowała zawieszenie rozgrywek i dopiero w 1946 roku Kotwica jest reaktywowana. Sześć kolejnych lat to czas fuzji pomiędzy różnymi organizacjami sportowymi. Dopiero w 1952 roku z wcześniej powstałej Federacji Sportowej Kolejarz wyodrębniono Koło Sportowe Kolejarz-Arka. Dopiero wtedy pierwszy raz padła nazwa "Arka". Historia Arki[edytuj] Klub w 1953 roku awansował do III ligi, a dwa lata później przekształcił się w Rybacki Klub Sportowy Arka. RKS w 1960 pierwszy raz awansował do II ligi. Przez kolejne 14 lat znów fuzje, oraz gra między II a III ligą. 1974 rok przyniósł awans do I ligi. Jednak już rok później klub odnotowuje spadek z I ligi, by po roku znów do niej wrócić. Zdobycie Pucharu Polski[edytuj] Największym w historii gdyńskiego zespołu osiągnięciem, jest zdobycie Pucharu Polski. 9 maja 1979 roku na stadionie Motoru Lublin, Arka Gdynia, przegrywając 0:1 z Wisłą Kraków zdołała wygrać 2:1, po bramkach Janusza Kupcewicza i Tadeusza Krystyniaka. Zwycięstwo w tych rozgrywkach było wydarzeniem szczególnym nie tylko dla Gdyni, ale i dla całego Pomorza. Ponownie udało się już to tylko Lechii Gdańsk, 4 lata później. Sukces Arki otworzył jej drogę do europejskich szczebli rozgrywek piłkarskich. Puchar Zdobywców Pucharów[edytuj] Arka wylosowała w pierwszej fazie tych rozgrywek zespół Beroe Stara Zagora. Pierwszy mecz gdynianie wygrali 3:2. Na wyjeździe przegrali 0:2 i ostatecznie odpadli z rozgrywek. Grafiti z wizerunkiem Janusza Kupcewicza piłkarza Arki w latach 1974/82. Historia najnowsza[edytuj] Spadek formy[edytuj] Po sukcesach w latach 70., Arka spada do II ligi. Potem oscyluje między II a III ligą. W 2000 roku mają miejsce dwa wydarzenia: przekształcenie się w Sportową Spółkę Akcyjną i przeprowadzka ze stadionu przy ul. Ejsmonda, na stadion GOSIR-u będący w posiadaniu Gdyni, na którym do tego momentu grał inny klub gdyński – Bałtyk Gdynia. Powrót do I ligi[edytuj] W 2005 roku Arka zapewniła sobie awans do I ligi, nie przegrywając ani razu na własnym boisku. Jednakże sprawa sposobu, w jaki do awansu doszło, stała się jednym z głównych wątków śledztwa ws. afery korupcyjnej[2]. W pierwszym sezonie w ekstraklasie klubowi wiodło się średnio. Z Mirosławem Draganem, jako trenerem, Arka nie była w stanie wygrać pierwszych 9 meczów, dopiero gdy drużynę przejął Wojciech Wąsikiewicz, dotychczasowy dyrektor sportowy klubu, Arka w 5 meczach zdobyła 11 punktów, wygrywając m.in. z ówczesnym Mistrzem Polski – drużyną Wisły Kraków. Późniejsze dokonania klubu były zmienne. Arka musiała grać w barażach, które wygrała, utrzymując się tym samym w ekstraklasie na kolejny sezon, jednak podczas którego pod zarzutem korupcji została karnie zdegradowana do II ligi. Pomimo niezajęcia w sezonie 2007/2008 miejsca premiowanego awansem, dzięki degradacjom kolejnych klubów z ekstraklasy po rocznej przerwie klub z Gdyni ponownie pojawił się na najwyższym szczeblu rozgrywek. Afera korupcyjna[edytuj] Information icon.svg Osobny artykuł: Afera korupcyjna w polskiej piłce nożnej. 22 lutego 2007 w konsekwencji prowadzonego przez Wydział VI ds. przestępczości zorganizowanej Prokuratury Okręgowej we Wrocławiu śledztwa w sprawie afery korupcyjnej i na podstawie przekazanych 20 lutego[3] z prokuratury materiałów[4], Wydział Dyscypliny (WD) PZPN wszczął postępowanie dyscyplinarne wobec sześciu polskich klubów piłkarskich. Oprócz Arki objęto nim grający w Orange Ekstraklasie zespół Górnika Łęczna oraz występujące w drugiej lidze KSZO Ostrowiec Świętokrzyski, Górnika Polkowice, Zawiszę Bydgoszcz S.A. i Podbeskidzie Bielsko-Biała. WD wznowił również postępowanie dyscyplinarne w sprawie meczu barażowego o prawo do gry w II lidze w sezonie 2004/2005 Arka Gdynia – Śląsk Wrocław, które zostało zawieszone przez poprzedni skład WD[5]. Ówczesnemu prezesowi Arki Jackowi Milewskiemu postawiono 28 zarzutów: udział w zorganizowanej grupie przestępczej oraz 27 o charakterze korupcyjnym dotyczących ustawienia 26 spotkań drugoligowych i jednego pierwszoligowego. Grzegorz Gąsiorowski, Wojciech Wąsikiewicz, Mirosław Dragan, Wiesław Kędzia oraz sekretarka klubu również mają postawione zarzuty w związku z aferą[6]. 22 marca 2007 WD PZPN podjął decyzję objętą rygorem natychmiastowej wykonalności o miesięcznym zawieszeniu klubu w rozgrywkach organizowanych przez PZPN[7]. W ciągu tego miesiąca Arka miała rozegrać siedem meczów – 5 w Orange Ekstraklasie i po jednym w Pucharze Ekstraklasy i w Pucharze Polski (zweryfikowane jako walkower[8]). Zgodnie z regulaminami PZPN i rozgrywek OE nierozegrane w okresie zawieszenia pojedynki traktowane są jak walkowery[9], zaś trzy walkowery[10] oznaczają, że "drużyna (...) zostaje automatycznie i niezależnie od sankcji finansowych przesunięta niżej o dwie klasy rozgrywkowe bez względu na ilość zdobytych punktów". Jednak jak powiedział prezes Pomorskiego Związku Piłki Nożnej Henryk Klocek: "Jeżeli drużyna z własnej winy nie przystąpi do trzech z rzędu ligowych spotkań, to wówczas może być mowa o degradacji. W przypadku Arki ten przepis nie ma zastosowania. Arka gotowa jest grać, a zawieszona została przez organa związkowe"[11]. 27 marca podejrzewani o korupcję prezesi Arki Jacek Milewski i Grzegorz Gąsiorowski zrezygnowali z pełnienia funkcji w zarządzie klubu[12]. Decyzją WD PZPN z 12 kwietnia 2007 roku Arka Gdynia od przyszłego sezonu została zdegradowana "o jedną klasę rozgrywek", musi zapłacić karę 200 tysięcy złotych a następny sezon rozpocznie z pięcioma ujemnymi punktami. Jednocześnie podjęto decyzję o uchyleniu zawieszenia i przywrócono temu klubowi możliwość uczestniczenia w rozgrywkach Orange Ekstraklasy[13]. Tego samego dnia Komisja Ligi (KL) Ekstraklasy SA wydała decyzję o zweryfikowaniu nierozegranego w okresie zawieszenia meczu Arki z Widzewem jako walkoweru na korzyść drużyny z Łodzi. Klub złożył do Komisji Odwoławczej PZPN odwołania od nieprawomocnych[14] decyzji rozstrzygających wyniki obu nierozegranych spotkań jako walkowery[15]. 25 kwietnia 2007 Komisja Odwoławcza PZPN uchyliła decyzję WD PZPN o zawieszeniu Arki Gdynia i Górnika Łęczna. W związku z tym, moc prawną utraciła również decyzja o przyznanych walkowerach w spotkaniach z udziałem tych drużyn[16] i KL Ekstraklasy SA wyznaczyła nowe terminy spotkań w Orange Ekstraklasie[17]. 25 maja 2007 zarząd Arki złożył do KO PZPN odwołanie od decyzji WD PZPN nakładającej na klub karę degradacji, karę finansową oraz karę odjęcia pięciu punktów w następnym sezonie[18]. 31 maja WD zadecydował o nierozpatrywaniu odwołania oraz o niekierowaniu tej sprawy do Piłkarskiego Trybunału Arbitrażowego (organu, który wg nowego statutu PZPN zastąpi w kompetencjach rozwiązaną Komisję Odwoławczą) ze względu na fakt, że klub dobrowolnie poddał się wymierzonej przez WD karze[19]. Odwołanie zostało rozpatrzone 21 czerwca 2007 przez Związkowy Trybunał Piłkarski (organ wg nowego statutu PZPN zastępujący w kompetencjach rozwiązaną Komisję Odwoławczą), który podjął decyzję o odrzuceniu go z przyczyn formalnych (kary dyscyplinarna i finansowa wymierzone przez WD zostały podtrzymane)[20]. Proces karny Od 14 grudnia 2007 toczył proces karny 34 działaczy piłkarskich, sędziów i obserwatorów w sprawie domniemanej korupcji w Arce Gdynia, którym zarzucano popełnienie przestępstw m.in. z art. 258 i 296b kodeksu karnego (udziału i kierowania związkiem przestępczym mającym na celu nieuczciwe zachowania w związku z organizacją profesjonalnych zawodów sportowych). 17 z nich przyznało się do winy i poddało dobrowolnie karze. 3 kwietnia 2009 sąd I instancji uznał pozostałych 17 oskarżonych za winnych popełnienia zarzucanych im czynów, skazując na kary pozbawienia wolności i grzywny, orzekając nadto 10-letnie zakazy zajmowania kierowniczych stanowisk w sportowych spółkach akcyjnych i działalności w strukturach PZPN[21]. |